Budynki oświatowe po kontroli

W 2008 roku Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego dla miasta Poznania przystąpił do pierwszego etapu kontroli sposobu utrzymania i stanu technicznego budynków oświaty. W tym roku inspektorzy przodjęli drugi etap kontroli budynków oświaty, którego zakres w pierwszym półroczu objął szkoły średnie, W ubiegłym roku nadzór budowlany Poznania skontrolował 20 budynków, w których znajdują się przedszkola i 11 budynków, w których mieszczą się szkoły podstawowe. Na 31 ogółem skontrolowanych budynków 2 były w bardzo dobrym stanie technicznym, 22 były w dobrym lub dostatecznym stanie technicznym, a 7 było w stanie technicznym nieodpowiednim.
W odniesieniu do 7 budynków, których stan techniczny oceniono jako nieodpowiedni, wszczęte zostały postępowania administracyjne w celu wyegzekwowania od ich zarządców usunięcia wszystkich usterek technicznych. Większość z nich szybko usunięto, a w przypadkach, gdy zakres prac naprawczych był szerszy, wyznaczono bardziej odległe terminy, ze względu na konieczność pozyskania środków finansowych.
W kwietniu 2009 roku nastąpił drugi etap kontroli budynków oświaty. Ich zakres, w pierwszym półroczu tego roku, objął budynki szkół średnich. W drugiej części roku skontrolowane będą siedziby szkół wyższych.
W lipcu zakończyły się kontrole sposobu utrzymania i stanu technicznego 55 budynków dydaktycznych, sportowych, warsztatowych bądź garażowych wchodzących w skład 36 szkół średnich. Trzy budynki były w bardzo dobrym stanie technicznym, 32 były w dobrym stanie technicznym, a 20 było w dostatecznym stanie technicznym.
Do najczęściej powtarzających się usterek technicznych zaliczono:
– ubytki, odparzenia i spękania tynków na elewacjach,
– zawilgocenia ścian,
– brak konserwacji okien, drzwi oraz rynien i rur spustowych,
– zły stan pokryć dachowych, w tym ubytki lub uszkodzenia dachówek lub papy,
– zły stan techniczny stolarki okiennej,
– złuszczoną farbę na stolarce okiennej i drzwiowej oraz na ścianach,
– zły stan techniczny ogrodzeń wokół obiektów szkolnych,
– zniszczone schody.
Natomiast znacznie poważniejsze usterki, z punktu widzenia bezpieczeństwa użytkowników, to:
– pęknięcia ścian,
– prześwity w dachach,
– uszkodzone kominy (ubytki tynku i cegieł),
– brak wentylacji w pomieszczeniach dydaktycznych,
– zły stan instalacji elektrycznych i centralnego ogrzewania.
Już w trakcie kontroli inspektorzy nadzoru budowlanego wskazywali konieczność dokonania najważniejszych napraw bądź remontów, które wyeliminują potencjalne zagrożenie.
Jedyną przeszkodą w przystąpieniu przez dyrektorów szkół do niezwłocznego i większego zakresu prac naprawczych był brak środków finansowych. W takich przypadkach zalecenia, nakazujące usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości, uwzględniały ten fakt i wyznaczono terminy umożliwiające pozyskanie niezbędnych środków.
Na uwagę zasługują również wyniki kontroli sposobu wywiązywania się zarządców obiektów budowlanych (dyrektorów szkół) z obowiązku przeprowadzania okresowych przeglądów stanu technicznego poszczególnych elementów budynków. Z książek obiektów budowlanych wynika, że nie zawsze takie przeglądy są przeprowadzane i nie zawsze zalecenia wynikające z protokółów takich przeglądów są wykonywane. Najczęściej nie przeprowadzane są przeglądy pięcioletnie, które powinny obejmować sprawdzenie stanu technicznego i przydatności do użytkowania całego obiektu budowlanego oraz badanie sprawności instalacji elektrycznej i piorunochronnej. Nie wywiązywanie się z tego obowiązku dyrektorzy szkół tłumaczą zawsze w ten sam sposób: nie było na to pieniędzy.
– Reasumując – stan techniczny 20 budynków, w których swą siedzibę mają szkoły średnie określiliśmy jako dostateczny, a zakres przeprowadzenia niezbędnych remontów daleko wykroczy tam poza bieżącą konserwację. W znacznie mniejszym stopniu dotyczy to budynków, których stan techniczny oceniliśmy jako dobry (32 obiekty). Generalnie jednak stan techniczny większości budynków szkół średnich (konkretnie 35, co stanowi 63% ogółu skontrolowanych), oceniliśmy jako dobry lub bardzo dobry, a zakres prac budowlanych obejmie w nich jedynie bieżącą konserwację, na przykład naprawę ogrodzenia, uzupełnienie ubytków tynków i okładzin, odnowienie elewacji lub ścian wewnętrznych – stwierdza Paweł Łukaszewski, powiatowy inspektor nadzoru budowlanego dla miasta Poznania. Należy przy tym nadmienić, że w protokółach z kontroli inspektorzy nadzoru budowlanego zawarli wiele informacji o wykonanych już w szkołach remontach bądź modernizacjach, a także o planach kolejnych przedsięwzięć w tym zakresie. Na szczególną uwagę zasługuje fakt, że w ocenie inspektorów żaden ze skontrolowanych budynków nie znajdował się w nieodpowiednim stanie technicznym.
– Należy zaznaczyć, że bez względu na okoliczności sposób realizacji zaleceń pokontrolnych wydanych przez inspektorów nadzoru budowlanego w każdym przypadku, zostanie dokładnie sprawdzony, a w sytuacjach gdy stwierdzimy, że naprawy nie zostały wykonane, wszczynać będziemy postępowania administracyjne, w celu wyegzekwowania wykonania tego obowiązku – dodaje Łukaszewski.

Drukuj