Hala inspirowana światłem

Jasna strona rywalizacji sportowej inspirowana światłem leżała u podstaw założenia architektonicznego nowej hali sportowej AWF, którą dziś oficjalnie otwarto w Poznaniu. – Finis coronat opus. Inwestycja ta stanowi niejako klamrę, która zamyka pewien etap rozwoju uczelni tworząc kampus akademicki przy ul. Królowej Jadwigi. Dzięki temu po raz pierwszy od kilkudziesięciu lat studenci Akademii Wychowania Fizycznego w jednym miejscu mogą kontynuować naukę bez potrzeby przemieszczania się po całym mieście. To ułatwia planowanie procesu kształcenia oraz układanie planów – mówił prof. Jerzy Smorawiński, rektor poznańskiej AWF podczas uroczystego otwarcia nowej hali sportowej. A jeszcze kilka lat temu młodzi sportowcy kształcili się w aż 11 miejscach w Poznaniu.

To kolejny krok w rozbudowie infrastruktury dydaktycznej zarówno AWF, jak i ogólnie bazy akademickiej Poznania, która co kilka miesięcy, a nawet tygodni wzbogaca się o kolejne obiekty.
– Dla nas taki obiekt sportowy to bijące serce uczelni, zapewniające nowoczesne warunki kształcenia – podkreślał rektor Smorawiński. W hali będą mogły odbywać się rozgrywki z kilku dyscyplin sportowych (hokej halowy, piłka ręczna, koszykowa i siatkowa). A jeszcze kilka lat temu w tym miejscu była rzutnia i rosła trwa, potem powstał parking.
Hala jest kolejnym ogniwem logicznego programu rozbudowy sportowej uczelni u zbiegu il. Królowej Jadwigi i Drogi Dębińskiej. Kilkanaście lat temu wybudowano obiekt pływalni, potem zbudowano nowoczesne boiska. Trzy lat temu oddano do użytku nowy obiekt dydaktyczny, zaś w starym budynku nowoczesne laboratoria. Hala stanęła obok stadionu lekkoatletycznego.
Budynek hali zamyka oś kampusu poczynając od głównego budynku uczelni zaprojektowanego przez słynnego architekta Marka Leykama, wpisanego na listę zabytków architektury modernistycznej, poprzez wybudowany kilka lat temu budynek dydaktyczny projektu prof. Jerzego Gurawskiego.
– Obiekt jest przykładem nowoczesnej, ambitnej architektury stylistyką nawiązującej do dwóch istniejących budynków. Buduje spójną wizję kampusu. Dla uczelni szkolącej sportowców na najwyższym poziomie, także olimpijczyków hala sportowa z komfortowymi warunkami to zasadniczy czynnik kształcenia – ocenił prof. Smorawiński.
– Ten obiekt wpisuję się w strategię Poznania, poprawia infrastrukturę sportową w mieście – stwierdziła Ewa Bąk, dyrektor Wydziału Sportu Urzędu Miasta, absolwentka AWF. Gratulacje z okazji otwarcia obiektu, który będzie służył kształceniu pokoleń olimpijczyków złożyła wicewojewoda Dorota Kinal.
– Jako studenci marzyliśmy, aby uczyć się w takich warunkach – wyznał architekt Bartosz Jarosz z Neostudio, w którym zaprojektowano halę. – Teraz cieszymy się, że możemy je tworzyć.
– Jednym z najważniejszych oczekiwań od architekta jest wpisanie obiektu w istniejącą przestrzeń. My to osiągnęliśmy umieszczając halę na osi kampusu. Ascetyczny wygląd obiektu akcentuje koniec założenia – dodał jego partner Paweł Świerkowski podkreślając, że kolorystyka jest inspirowana światłem i jasną stroną rywalizacji sportowej.
Budowa hali sportowej AWF ruszyła 3 kwietniu 2013 r., kiedy rektor prof. Jerzy Smorawiński podpisał umowę z firmą Tamex Obiekty Sportowe S.A. Przekazał też wykonawcy plac pod budowę nowego obiektu o powierzchni prawie 4000 m kw. Oferta firmy Tamex okazała się najkorzystniejsza spośród jedenastu złożonych w przetargu.
Projekt przygotowali poznańscy architekci z firmy Neostudio – Bartosz Jarosz i Paweł Świerkowski. Budynek zaprojektowano jako czterokondygnacyjny. Trzy kondygnacje są nadziemne, jedna podziemna. Za holem wejściowym wchodzi się do wielofunkcyjnej sali sportowej o wysokości 12 metrów. Zawiera ona pełnowymiarowe boisko do piłki ręcznej, koszykowej i siatkowej. Ściana wschodnia zbudowana została ze szklanych profili, które doświetlają salę, natomiast przy zachodniej krawędzi boiska umiejscowiono system rozsuwanych trybun dla publiczności, na których może zasiąść 228 osób.

W budynku zaprojektowano również szatnie (dostępne zarówno dla trenujących w hali, jak i na sąsiednim stadionie), magazyn koszy i boksy magazynowe dostępne z hali, pomieszczenia gospodarcze, a także pokoje dla instruktorów i kierownika sali. Na pierwszym piętrze ulokowane zostały: sale seminaryjne, specjalistyczne laboratorium dla gier zespołowych i siłownia oraz pokoje pracowników dydaktycznych. Drugie piętro projektanci zaplanowali, jako zadaszony taras, z którego można obserwować rozgrywki na pobliskim boisku. Sąsiadują z nim pomieszczenia zaplecza dla cateringu oraz zespół sanitariatów. Całość obsługują trzy klatki schodowe oraz obszerna winda osobowa.
Interesująca jest także kolorystyka obiektu. W wielu miejscach wykorzystano surowy beton architektoniczny, który widoczny jest na klatkach schodowych, ścianie za trybunami i w salach seminaryjnych. Ten akcent podkreślony został na klatkach, gdzie widoczne są przewody instalacyjne, natomiast balustrady zostały wypełnione drucianą siatką. Aby wyróżnić poszczególne kondygnacje architekci zastosowali kolorowe posadzki antypoślizgowe – na każdym piętrze w innej barwie. Parter ma kolor żółty, I piętro – gołębio-niebieski, II piętro – grafitowy, a piwnicę pomalowano na kolor pomarańczowy. W holu wejściowym ożywiono przestrzeń stawiając kolorowe meble. Natomiast ekrany akustyczne są białe, a trybuny dla publiczności beżowe.

Jako że sala sportowa ma odpowiadać wymogom wielu dyscyplin, na jej posadzce wymalowano wiele kolorowych linii odpowiadającym boiskom do hokeja, siatkówki, koszykówki i piłki ręcznej.
Pod tarasem jest wejście do obiektu. Na tej wysokości zlokalizowano dodatkowe szatnie, pomieszczenie na wózki i pokoje socjalne pracowników obsługi. Umieszczono tam także duży magazyn gospodarczy, do którego można wejść bezpośrednio z tunelu prowadzącego na boisko.
Budowa obiektu kosztowała prawie 19 mln zł. Pieniądze na budowę hali pochodziły w 70 proc. z Ministerstwa Sportu i Turystyki, a w 30 proc. z Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Wraz z nowym rokiem akademickim 2015/2016 rozpoczną się w hali zajęcia dla studentów.

– powierzchnia zabudowy 2.095 m kw.
– powierzchnia użytkowa 3.974,78 m kw.
– powierzchnia wewnętrzna 4.631,9 m kw.
– kubatura 36.478 m sześc.
– powierzchnia paneli szklanych 2600 m kw.

Drukuj