Pamięć zaklęta w drewnie

Większość zabytków architektury drewnianej pozostaje poza kontrolą służb konserwatorskich,

a rejestry prowadzone przez wojewódzkich konserwatorów zabytków mają formę papierowych ksiąg i nie dostarczają pełnej wiedzy o ich stanie. Konieczna jest więc nowelizacja stosownych przepisów, w celu dopuszczenia możliwości prowadzenia rejestrów w formie elektronicznej oraz wprowadzenia jednolitego w całym kraju oprogramowania umożliwiającego sprawne gromadzenie, weryfikację oraz szybki dostęp do danych o zabytkach podlegających ochronie.

W najlepszym stanie były zabytki, których zarządcy uzyskali dotacje na ich renowację, przy czym dostał je jedynie co piąty obiekt wpisany do rejestrów zabytków w tych województwach. Niestety wciąż dużym problemem pozostaje brak dostatecznych zabezpieczeń przeciwpożarowych oraz brak przeglądów technicznych zabytkowych obiektów.

Zabytkowa architektura drewniana stanowi nieodłączny element polskiego krajobrazu. NIK przeprowadziła kontrolę na terenie dwóch województw: małopolskiego i podkarpackiego, gdzie zachowało się najwięcej takich obiektów – łącznie ponad 10 tysięcy zabytków (w tym ponad tysiąc drewnianych tj. ponad 20 proc. takich zabytków w Polsce wg stanu na koniec 2016 r.). Sposobem na ocalenie przed zapomnieniem zabytków architektury, ale także kultury i sztuki ludowej było utworzenie przez samorządy czterech województw Szlaku Architektury Drewnianej. To największy w Polsce międzyregionalny szlak turystyczny łączący Małopolskę, Podkarpacie, Śląsk i Świętokrzyskie.

Część obiektów drewnianych została wpisana na listę światowego dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego UNESCO. Cały raport na stronie NIK

Drukuj