Parowóz w parku Rataje

Na teren parku Rataje został już przetransportowany parowóz oraz wagon restauracyjny. Niedługo dołączy do nich lokomotywa wąskotorowa.

Zabytkowe eksponaty uatrakcyjnią skansen Średzkiej Kolei Powiatowej, który powstaje w budowanym parku. Oba parowozy pochodzą z lat 50. ubiegłego wieku. Renowacja zabytkowych pojazdów odbywała się od stycznia tego roku w podpoznańskim Swarzędzu. Dzięki miłośnikom kolei udało się ustalić oryginalną kolorystykę maszyn, które zostały zabezpieczone przed korozją i rysunkami graffiti. Natomiast wagon restauracyjny pochodzi z czasów współczesnych, wykorzystywany był do niedawna przez spółkę PKP Intercity.

fot. Poznan.pl

Za około dwa tygodnie do skansenu dotrze również średzki parowóz lokomotywy wąskotorowej. Aby uniknąć dewastacji wnętrza pojazdów, ich drzwi zostaną zabezpieczone i zespawane. Przewidywany czas zakończenia prac to koniec sierpnia. Wówczas zwiedzający będą mogli korzystać z obiektu.
Dodatkowo na terenie skansenu zostanie odtworzony ślad torów kolejowych, upamiętniający ich dawny oryginalny przebieg. Znajdą się tam również szlabany kolejowe, zapory, znaki kolejowe oraz tablice z nazwami stacji. Na specjalnym placyku powstanie wiata przystankowa, ławeczki, tablice informacyjne, betonowe podesty na eksponaty oraz plac zabaw w kształcie kolejki z wagonami. Skansen Średzkiej Kolei Powiatowej przybliży historię kolejnictwa w stolicy Wielkopolski.
Park Rataje to największy tego typu obiekt w Polsce wybudowany po 1989 r. Na jego terenie znajdują się nie tylko nowe drzewa i krzewy, ścieżki piesze czy droga rowerowa, ale także zakątki ciszy – miejsca spokojnego wypoczynku, aleja Drzew Pamięci, plac z fontanną, ogród zmysłów oraz rekreacyjne placyki ze stolikami do szachów oraz gry w chińczyka. Miejsce jest dostosowane do potrzeb osób z niepełnosprawnościami.

POCZĄTKI KOLEI W POZNANIU

W tym roku w sierpniu minęło 170 lat od uruchomienia pierwszego połączenia kolejowego z Poznania. Dokładnie 10 sierpnia 1848 roku trasa kolejowa połączyła Poznań i Szczecin jako Kolej Żelazna Stargardzko-Poznańska.
Dworzec kolejowy na Jeżycach 1863 r., źródło: „Tygodnik Ilustrowany”, domena publiczna
Choć źródła historyczne mówią, że o tym, że pierwszy pociąg wjechał do Poznania na dworzec, który znajdował się wówczas w okolicach Starego Zoo na Jeżycach, 9 sierpnia 1848 roku, to tak naprawdę od 10 sierpnia 1848 r. rozpoczęła się normalna eksploatacja linii kolejowej między Stargardem, Szczecinem a Poznaniem.
Prace nad położeniem linii kolejowej między wyżej wymienionymi miejscowościami rozpoczęto 20 marca 1846 r. tuż po uzyskaniu przez Spółkę – Towarzystwo Kolei Żelaznej Stargardzko-Poznańskiej (SPE – Stargard – Posener Eisenbahn – Gesellschaft) koncesji. Już rok później w sierpniu 1847 r. tory doprowadzono do Dobiegniewa, a w czerwcu i lipcu 1848 r. do Krzyża, Wronek i Szamotuł. Natomiast miesiąc później, w sierpniu linia kolejowa z Krzyża została doprowadzona do Poznania w rejonie Woli i Jeżyc.
Budowa i uruchomienie 192 kilometrowej linii Stargard – Poznań, która częściowa była dwutorowa, sprawiła, że miasto stało się elementem szybko rozwijającej się sieci połączeń nowoczesnego, szybkiego i ekonomicznego środka transportu. W ten sposób uzyskało również połączenie z Berlinem. Jednak trasa do stolicy Niemiec różniła się od obecnej, ponieważ prowadziła przez Stargard.
Budowa dworca kolejowego w przeciwieństwie do innych stacji w Europie była ograniczona pod względami militarnymi, które podporządkowały wszystkie kwestie rozwoju miasta. Jak informował „Tygodnik Ilustrowany” z 1867 r. – poznański dworzec według pruskich założeń nie mógł być tak bardzo otwarty na zewnątrz, miał ściśle wytyczone granice, związane z pasem umocnień i nie zakładano rozległych obiektów ani poza nim. Dworzec już w 1872 r. został zamknięty dla ruchu osobowego, a w 1878 r. dla ruchu towarowego.
Do dziś w Archiwum Państwowym w Poznaniu zachowały się plany Kolei Stargardzko – Poznańskiej. Zaznaczono na nich m.in. zewidencjonowane w idealnym porządku elementy kanalizacji ściekowej przy dworcu znajdującego się w okolicy Starego Dworca, przy dzisiejszych ulicach Sienkiewicza i Zwierzyniecka.
Jagoda Haloszka
Źródlo:biuletyn.poznan.pl

Drukuj