Powrót Bramy Wronieckiej

W Urzędzie Miasta rozstrzygnięto konkurs architektoniczny na koncepcję zagospodarowania rejonu ul. Wronieckiej, Stawnej i Małych Garbar, czyli obrzeża miasta lokacyjnego w Poznaniu. Spośród pięciu zgłoszonych prac jury nie przyznało pierwszej nagrody. Konkurs na koncepcję zagospodarowania północnego obrzeża miasta lokacyjnego w Poznaniu ogłoszono w listopadzie 2006 r. Jego istotą było rozwiązanie ukształtowania przestrzeni śródmiejskiej w rejonie historycznym, w którym zachowały się resztki średniowiecznych fortyfikacji miejskich. Konkurs miał charakter studialny, a więc jego zadaniem było przedstawienie wizji nowych rozwiązań przestrzennych i zabudowy. Odpowiedziało na niego pięć zespołów projektowych. Żadna z koncepcji nie uzyskała jednak najwyższej oceny i jury pierwszej nagrody nie przyznało. Drugą nagrodę otrzymała praca nr 3 przygotowana przez wrocławski zespół projektowy w składzie: architekt Łukasz Truchalski oraz inżynierowie – Iwona Olanin i Paweł Pach.

Projekt zagospodarowania terenu

Ideą koncepcji jest wykreowanie wielofunkcyjnej przestrzeni publicznej stanowiącej zarówno atrakcję turystyczną (ze względu na sąsiedztwo Starego Rynku) jak i miejsce rekreacji dla mieszkańców.
W ramach tej przestrzeni założono realizację zespołu placów – dwóch głównych zlokalizowanych na przeciwległych końcach ul. Małe Garbary oraz placów pomocniczych – które uzyskały zróżnicowany program funkcjonalny. Place te nanizane są na oś kompozycyjną – trakt ul. Małe Garbary przebiegający wzdłuż historycznych murów miasta.

Nowa Brama Wroniecka

Najważniejszym elementem założenia jest Brama Wroniecka, która stanowi element kompozycyjny skupiający uwagę użytkowników przestrzeni. Oprócz projektowanej nowej wieży Bramy Wronieckiej wyeksponowane zostały relikty przedbramia i murów.
Funkcję planowanych budynków znajdujących się w granicach opracowania przyjęto zgodnie z ustaleniami obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Będą tam budynki usługowe, głównie usług wyższego rzędu – administracji, czy finansów. W przyziemiach budynków przewiduje się realizację typowo miejskich funkcji, lokalizację lokali handlowych, gastronomicznych oraz nieuciążliwego rzemiosła. Wyższe kondygnacje części budynków mogą mieścić lokale mieszkaniowe. W planowanych budynkach przy ul. Żydowskiej przewidziano parkingi podziemne, które zapewnią miejsca parkingowe dla ich użytkowników (pracowników firm oraz mieszkańców). W budynku planowanym u zbiegu ul. Garbary i Małe Garbary przewiduje się funkcje, które umożliwią dostęp do dziedzińca z reliktami zespołu klasztornego Dominikanów.
W terenie nie zabudowanym koncepcja przewiduje stworzenie przestrzeni ogólnodostępnej, która służyć będzie rekreacji. Pomiędzy Bramą Wroniecką, a pływalnią (synagogą) przyjęto stworzenie placu, który stanowił będzie przedpole historycznego wejścia do miasta. Planuje się realizację obiektu, który nawiązywał będzie do historycznej wieży Bramy Wronieckiej. W koncepcji zaproponowano bramę, która odpowiada jej współczesnym, całkowicie odmiennym potrzebom, stąd otrzymała nowy, współczesny wygląd. Przyjęto rozwiązanie polegające na wykonaniu obiektu o nowoczesnej architekturze, który posadowiony na fundamentach „starej” wieży bramnej oraz nawiązujący do jej gabarytów i detali stanowić będzie atrakcję turystyczną. Dodatkowo możliwe będzie wprowadzenie do jego wnętrza funkcji użytkowej – zlokalizowanie pomieszczenia wyposażonego w sprzęt multimedialny na krótkie kameralne prezentacje.
Relikty fundamentów przedbramia będą nadal eksponowane, jednak dodatkowo po przekryciu na poziomie posadzki ażurową, przeszkoloną konstrukcją, uzyskane w ten sposób wnętrza wykorzystać będzie można jako miejsce ekspozycji zabytkowych przedmiotów np. historycznych sprzętów używanych przy forsowaniu i obronie murów miejskich.
Stara fosa, która znajduje się po zachodniej stronie bramy w założeniu stać się ma traktem pieszym, jednak jej część znajdująca się w sąsiedztwie reliktów Bramy Wronieckiej może być wykorzystywana jako miejsce wydarzeń kulturalnych, happeningów i ulicznych pokazów.
Plac przed pływalnią zorganizowano jako przestrzeń rekreacyjną wyposażoną w posadzkę, fontannę, ławki i siedziska. Na terenie obecnego parkingu przewiduje się plac rekreacyjny, który stanowić będzie miejsce wypoczynku, pod placem zaś przewidziano parking, który rozwiąże problem parkowania na opracowywanym obszarze. Pasmo fosy nawiązuje do historycznego przebiegu fosy wzdłuż średniowiecznych murów miasta. W ramach pasma zlokalizowano obiekty małej architektury wykorzystujące wodę (fontanny, brodziki). Wprowadzenie wody wpłynie na poprawę mikroklimatu, a w połączeniu z oświetleniem stanowić będzie dużą atrakcję.

Przystanek i zabudowa usługowa
wzdłuż Małych Garbar

We wschodniej części obszaru opracowania koncepcja zakłada nadanie jej funkcji związanej z obsługą komunikacji miejskiej oraz promocją miasta. Przystanki wraz z ich zapleczem zostaną zmodernizowane. Na multimedialnym słupie informacyjnym możliwe będzie wyświetlanie bieżących informacji, reklam oraz materiałów promujących miasto i zachęcających do skorzystania z jego atrakcji. Ponadto obok przestanków założono lokalizację tablic ekspozycyjnych, gdzie oczekujący na tramwaj lub autobus będą mogli obejrzeć eksponowane tam prace lub materiały informacyjne („galeria uliczna”).
Na terenie objętym opracowaniem koncepcja zakłada dominację ruchu pieszego. Planuje się też wprowadzenie rozwiązań zmniejszających niekorzystne oddziaływanie akustyczne komunikacji kołowej i tramwajowej ul. Małe Garbary. W północnej części przewidziano lokalizację zieleni oraz transparentnych ekranów akustycznych. Ruch kołowy możliwy będzie jedynie ciągiem pieszo-jezdnym łączącym ulice Szewską i Żydowską. Wzdłuż pozostałych ciągów komunikacyjnych możliwy będzie ruch pojazdów dostawczych ( w określonych godzinach) i uprzywilejowanych.
W koncepcji główną oś widokową stanowi ul. Małe Garbary. Pomniejsze osie widokowe prowadzą wzdłuż ul. Żydowskiej i Szewskiej. W koncepcji zakłada się zamknięcie ich w sposób symboliczny fontannami.
Jury przyznając II nagrodę podkreśliło atrakcyjną formę wielofunkcyjnej przestrzeni, zrealizowanej po śladzie miejskich urządzeń obronnych, w tym zespół placów na czytelnej osi kompozycyjnej zagospodarowanych wysoką zielenią. Uznanie zdobyło stworzenie czytelnej pierzei zewnętrznej Starego Miasta po obrysie dawnej zabudowy oraz propozycja nowej formy architektonicznej w postaci Bramy Wronieckiej.

Drukuj