Gdzie cmentarze dla zwierząt

WSA w Poznaniu zakwestionował uchwałę rady gminy, która stwierdza, że cmentarz dla zwierząt może powstać w odległości co najmniej 3 km od zabudowań.

Sąd nie podważył prawa rady do określania warunków utworzenia grzebowiska, podkreślił jednak, że ustawa o czystości i porządku w gminie przewiduje ich istnienie na terenie gminy.
Wyznaczenie odległości 3 km to zdaniem WSA decyzja równoznaczna z wykluczeniem powstania cmentarza i nie znajdująca jakiegokolwiek uzasadnienia.

Sąd nie podważył prawa rady do określania warunków utworzenia grzebowiska (fot. pixabay)

Rada miejska w jednej z wielkopolskich gmin podjęła uchwałę, w której określiła wymagania, jakie powinien spełniać przedsiębiorca ubiegający się o uzyskanie zezwolenia na prowadzenie schronisk dla bezdomnych zwierząt, a także grzebowisk i spalarni zwłok zwierzęcych. Powołała się przy tym na ustawę o utrzymaniu czystości i porządku w gminach.
W uchwale radni zdecydowali, że przedsiębiorca ubiegający się o uzyskanie zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie prowadzenia grzebowisk i spalarni zwłok zwierzęcych, powinien zapewnić odległość grzebowiska od zabudowań mieszkalnych, od zakładów produkujących artykuły żywnościowe, zakładów żywienia zbiorowego bądź zakładów przechowujących artykuły żywnościowe oraz studni, źródeł i strumieni służących do czerpania wody do picia i potrzeb gospodarczych, wynoszącą co najmniej 3 km.
Zdaniem przedsiębiorcy odległość była zbyt duża, więc postanowił wezwać gminę do usunięcia naruszenia prawa. Sprawa trafiła do WSA w Poznaniu. Gmina powołała się na wyrok NSA z 1 marca 2016 r. (sygn. II OSK 36/16), w którym sąd
W odpowiedzi na skargę gmina wniosła o jej oddalenie wskazując, że w jej ocenie art. 7 ust. 3 u.c.g. upoważnia radę do określenia w drodze uchwały wymagań, jakie powinien spełnić przedsiębiorca ubiegający się o uzyskanie zezwolenia, w zakresie m.in. prowadzenia grzebowiska, w tym do określenia odległości grzebowiska od zabudowa.
WSA w Poznaniu zdecydował jednak inaczej i uchylił sporną uchwałę. Nie sam więc wymóg zachowania odległości grzebowiska a określenie tej odległości w wymiarze co najmniej 3 km od zabudowań mieszkalnych, sąd uznał za nieważny.
– Rada gminy podejmując uchwałę na podstawie normy o charakterze blankietowym nie jest zwolniona od ważenia wartości, podlegających ochronie. Wprowadzając ograniczenie swobody prowadzenia działalności gospodarczej nie może za wystarczające uznać jedynie powołania się na treść art.7 ust. 3 u.c.g., co miało miejsce w niniejszej sprawie – wyjaśnił sąd.
Jak dodał WSA nie może też wymagań dla tego typu działalności regulować w sposób, który w istocie doprowadzi do jej wyłączenia. Sąd przypomniał przy tym, że przepisy ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach przewidują urządzanie grzebowisk dla zwłok zwierząt na terenie gminy.
WSA przytoczyła także § 3 ust. 1 Rozporządzenia ministra gospodarki komunalnej z 25 sierpnia 1959 r. w sprawie określania, jakie tereny pod względem sanitarnym są odpowiednie pod cmentarze (Dz. U. 1959 nr 52 poz. 315 ) w myśl, którego odległość cmentarzy od zabudowań mieszkalnych, od zakładów produkujących artykuły żywności, zakładów żywienia zbiorowego bądź zakładów przechowujących artykuły żywności oraz studzien, źródeł i strumieni, służących do czerpania wody do picia i potrzeb gospodarczych powinna wynosić co najmniej 150 m.

Źródło:portalsamorzadowy.pl

Drukuj