PKO BP: koniec boomu

PKO BP znalazł wskaźnik, który już teraz sygnalizuje nadciągające spowolnienie Polski. Boom w budownictwie może zaraz się skończyć – przewidują ekonomiści PKO BP.

Jednym z towarów, który najlepiej wyprzedza zmiany inwestycji (szczególnie budowlanych) w gospodarce, jest stal surowa. Jej podaż na danym rynku wiele mówi o kondycji przedsiębiorstw chcących wydać swoje pieniądze np. na nowe budynki pod park maszynowy. Ostatnie dane w tym zakresie, przytoczone przez ekonomistów PKO BP, sugerują nadchodzące hamowanie. Ma to swoje dobre i złe strony.

– Boom budowlany w Polsce może zaraz się skończyć – piszą na Twitterze ekonomiści PKO BP i publikują wykres dynamiki wzrostu podaży stali w Polsce, która spadła poniżej zera. Co mamy rozumieć poprzez podaż stali? Eksperci porównali krajową produkcję stali z sierpniowego biuletynu statystycznego GUS-u oraz dane Eurostatu o bilansie handlowym stali w Polsce. To, co z tego wyszło to właśnie podaż, czyli ilość tego metalu przemysłowego w naszym kraju.
Produkcja stali a inwestycje i wzrost PKB w 2018 r.
Jak należy czytać te dane? Zazwyczaj, kiedy mamy do czynienia ze zwiększeniem się zapotrzebowania na surowe przemysłowe, możemy spodziewać się większych nakładów przedsiębiorców w dobra trwałe, czyli zwiększenia się inwestycji. I odwrotnie. Kiedy podaż spada może to oznaczać ich hamowanie.
Teraz według wyliczeń PKO BP podaż stali w naszym kraju spadła, co może oznaczać nadchodzące spowolnienie budowlanki, czyli bardzo ważnej części gospodarki każdego kraju.

Zresztą nie byłaby to żadna nowość, gdyż większość analityków mówi, że koniunktura w budownictwie osiągnęła już swój szczyt i teraz zacznie spadać. Ostatnie sierpniowe dane w tym zakresie były zgodne z konsensusem rynkowym. Produkcja budowlano-montażowa była o 20 proc. większa niż w analogicznym miesiącu ubiegłego roku.
Według najnowszych danych urzędu statystycznego produkcja najbardziej wzrosła w przedsiębiorstwach specjalizujących się w budowie obiektów inżynierii lądowej i wodnej – o 30,5 proc. To one według ekonomistów są papierkiem lakmusowym inwestycji publicznych. Wysoka dynamika w tym segmencie budowlanki sugeruje więc, że samorządy przed jesiennymi wyborami dwoją się i troją, aby pokazać, jak sprawnie działają.
O 14,6 proc. zwiększyła się z kolei produkcja w podmiotach zajmujących się głównie budową budynków, a o 9,8 proc. w jednostkach realizujących głównie roboty budowlane specjalistyczne.

– Sierpniowe dane dot. produkcji budowlano-montażowej wpisują się w założenia bardzo stopniowego spadku aktywności w sektorze, po naprawdę dynamicznym jej wzroście w pierwszych miesiącach 2018 r. – uważają ekonomiści Banku Ochrony Środowiska.Według nich „wyraźny jest trend solidnego, niemniej niższego wzrostu produkcji” w tym zakresie. Dlaczego? – W naszej ocenie taka sytuacja jest efektem m.in. wolniejszego wzrostu publicznych inwestycji infrastrukturalnych po ich kumulacji w I połowie br. przed tegorocznymi wyborami samorządowymi – tłumaczą.
Co więcej, ich zdaniem, biorąc pod uwagę założenia dot. wolniejszego wzrostu produkcji eksportowej (wojny handlowe, spowolnienie Niemiec) oraz wolniejszego wzrostu inwestycji budowlanych, ekonomiści BOŚ oczekują spowolnienia dynamiki PKB w III kw. poniżej 5,0 proc. r/r notowanych w I połowie tego roku.
Budownictwo przy ścianie. Wyhamowanie na początku 2019 r.
Minorowe nastroje w budowlance dominują jednak od dawna. Firmy budowlane cierpią na niską rentowność spowodowaną m.in. bardzo dynamicznie rosnącymi płacami w sektorze (wszystko przez brak rąk do pracy).
Według sierpniowych danych GUS przeciętne wynagrodzenie w budownictwie wzrosło r/r o 10,4 proc. Spośród działów o znaczącym udziale w zatrudnieniu największy wzrost przeciętnych wynagrodzeń notowano we wspomnianej już budowie obiektów inżynierii lądowej i wodnej – aż o 18,1 proc.
Ale to nie wszystko. Rosną także koszty materiałów budowlanych. Problemem jest także brak waloryzacji kontraktów, a przecież te zawierane kilka kwartałów wcześniej opierały się na zupełnie innych realiach.

– Choć popyt na usługi budowlane pozostanie silny, sytuacja płynnościowa przedsiębiorstw budowlanych będzie się dalej pogarszać, a coraz większa część z nich będzie miała problemy z zadłużeniem ze względu na rosnące koszty – mówił kilka tygodni temu główny ekonomista Coface w Europie Środkowo-Wschodniej Grzegorz Sielewicz.
– Jeśli rząd nie zainterweniuje, dojdzie do katastrofy w budowlance – ostrzegali pod koniec sierpnia z kolei Pracodawcy RP. Pisali oni list do premiera Mateusza Morawieckiego, by ten uratował spółki budowlane oraz ich pracowników przed falą bankructw.
Przyhamowanie budownictwa ma też dobre strony
Czy koniec boomu w budownictwie, tak jak opisuje to PKO BP, może mieć też dobre strony? Może – przekonuje w rozmowie z Business Insider Polska Michał Rot, ekonomista w zespole największego banku w Polsce. – Dzięki temu zmniejsza się ryzyko przegrzania gospodarki. Pamiętajmy, że wykorzystanie mocy wytwórczych w budownictwie jest rekordowo wysokie. Mniej zamówień i mniej wykorzystanej stali oznacza, że presja na wzrost kosztów firm budowlanych powinna się ustabilizować – przewiduje. Kiedy to się stanie? Według niego spadek produkcji stali wyprzedza spadek inwestycji o ok. dwa-trzy kwartały. Wyraźniejsze wyhamowanie w budowlance powinniśmy więc zobaczyć na początku 2019 r.
No dobrze, trochę zimnej wody wylanej na rozgrzany do czerwoności sektor się przyda. Być może spadną ceny materiałów, wzrośnie rentowność i nie czeka nas powtórka z bankructw po Euro2012, ale co w takim razie z samymi inwestycjami, które mają stanowić podstawę naszego wzrostu PKB? Te według Narodowego Banku Polskiego powinny jednak wciąż rosnąć, a zwalniające inwestycje publiczne miałyby zostać uzupełnione przez inwestycje prywatne.
Oby tak się stało, bo gdyby małe i średnie przedsiębiorstwa jednak zrejterowały i zostawiły nietkniętą gotówkę na swoich kontach (duże na szczęście już ją ruszyły i zaczęły inwestować), hamowanie polskiej gospodarki mogłoby być znacznie silniejsze, niż nam się to teraz wydaje.

Źródło: onet.pl

Drukuj