Zapomniany poznaniak

Kasper Goski

We wrześniu do Biura Rady Miasta wpłynęło sporo nazewniczych projektów uchwał. Wśród proponowanych patronek i patronów ulic lub skwerów są m.in. Wanda Rutkiewicz, Jerzy Waldorff i Jacek Hałasik. Jest też osoba bardzo zasłużona w historii Poznania i nie tylko, a obecnie nieco zapomniana. To Kasper Goski – lekarz, astronom, astrolog, matematyk, filozof oraz kilkukrotny burmistrz Poznania (w latach 1555-1557, 1563, 1565, 1574-1575).

Data urodzin Kaspra Goskiego nie jest znana. Wiadomo, że pochodził z Sochaczewa. Studiował w Akademii Lubrańskiego oraz na Wydziale Sztuk Wyzwolonych Uniwersytetu Krakowskiego (w latach 1541-1547), gdzie uzyskał tytuł magistra. Pełnił funkcję rektora szkoły parafialnej przy kościele św. Anny w Krakowie. W kwietniu 1549 r. wyjechał do Padwy, by na tamtejszym uniwersytecie podjąć studia medyczne, w 1551 r. doktoryzował się. Po powrocie do kraju został lekarzem prymasa Mikołaja Dzierzgowskiego.

W 1552 r. przeniósł się do Poznania, gdzie rozpoczął praktykę lekarską. Wydał rozprawę „O powietrzu morowym”, w której wyłożył zasady skutecznego zapobiegania epidemiom. W jego opinii wybuchały one najczęściej w przeludnionych i zaniedbanych dzielnicach miast.

Obok praktyki lekarskiej Goski przez wiele lat aktywnie uczestniczył w życiu publicznym Poznania, piastując kilkakrotnie stanowisko rajcy miejskiego i pełniąc obowiązki burmistrza i wójta (m.in. wspólnie i naprzemiennie z innym wybitnym lekarzem renesansowego Poznania, Józefem Strusiem). Reprezentował Poznań na sejmie warszawskim 1556-1557 oraz na sejmach elekcyjnych w latach 1573 i 1575-1576.

Sławę oraz popularność zyskał jako astrolog, redagując od 1551 r. prognostyki astrologiczne wydawane w Krakowie i Wrocławiu. W 1571 r. doradził Świętej Lidze ruszyć do boju, przepowiadając zwycięstwo świata chrześcijańskiego w wojnie z Turkami. Wynik bitwy pod Lepanto potwierdził prognozę Goskiego. Od Republiki Weneckiej otrzymał zaszczytny tytuł „męża dla Senatu i ludu weneckiego znakomicie zasłużonego” i został mianowany patrycjuszem weneckim. Wyznaczono mu także dożywotnią rentę w wysokości 300 dukatów rocznie, a na Uniwersytecie Padewskim wystawiono jego posąg. Zmarł w Poznaniu 25 listopada 1576 r.

Projekt uchwały zakłada nazwanie imieniem Kaspra Goskiego skweru położonego u zbiegu pl. Kolegiackiego i ul. Wodnej.

Na foto: Kartusz z gmerkiem Kaspra Goskiego, fotokopia z: „Władze Miasta Poznania”, Poznań 2003

Drukuj